Sewaktu saya berada dalam tingkatan 3 (1993), ada seorang senior saya mendapat 16 aggregat SPM (Pangkat 1). Ketika itu belum wujud sistem persijilan terbuka untuk SPM. Ironinya beliau mendapat f9 (gagal) dalam matapelajaran matematik dan bahasa Inggeris. Beliau meneruskan pengajian di tingkatan 6 dan 2 tahun selepas itu menduduki STPM. Dengan keputusan STPM yang cemerlang iaitu 5 Prinsipal, beliau berjaya melanjutkan pelajaran ke UKM. Sekarang ini beliau merupakan guru siswazah gred DG41 dan bertugas di salah sebuah sekolah terkemuka di Sabah. Beliau mengajar mata pelajaran Geografi tingkatan 6. Tidak lama lagi beliau akan dilantik sebagai guru akademik tingkatan 6 gred DG44 dan hidup beliau juga kelihatan agak senang kerana beliau juga ada menjalankan perniagaan secara sambilan untuk menambah pendapatan. Cuba anda bayangkan jika pada ketika beliau mngambil SPM, kerajaan mewajibkan lulus Bahasa Inggeris untuk dapat sijil. Adakah anda rasa kehidupan beliau sama seperti sekarang?
Pada pendapat saya, tidak semestinya GAGAL bahasa Inggeris di peringkat SPM menjadikan seseorang itu gagal dalam hidup.Jadi peluang mereka janganlah dinafikan, berikanlah peluang untuk mereka belajar selagi ada. Contoh kisah benar yang saya bawakan di atas amat jelas sekali. Janganlah kerajaan buat dasar yang boleh menganiaya pelajar yang memang lemah dan tidak ada 'intelligence' dalam bidang liguistik (bahasa). Mungkin ada pelajar yang lemah dalam bahasa Inggeris tapi pakar dalam sejarah dan subjek-subjek lain! Kasihan pelajar-pelajar di luar bandar kerana dasar kerajaan yang ada sekarang jarang memihak kepada mereka. Bukan tidak ada, tapi jarang-jarang dalam kekadangan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan